تعیین حد بهره برداری مجاز گونه های کلیدی مراتع منطقه انجدان اراک
Authors
abstract
برای محاسبه ظرفیت مراتع تعیین حد بهره برداری مجاز گونههای مهم و کلیدی مراتع لازم و ضروریست. با داشتن مقادیر دقیق این فاکتور برای گونه های مرتعی است که میتوان ظرفیت واقعی مراتع را تعیین و از نابودی پوشش گیاهی، خاک و کاهش منابع آب در اراضی مرتعی جلوگیری نمود. artemisia aucheri ، bromus tomentellus، kochia prostrata، asperula glomerata و buffonia koelzii گونههای کلیدی و مهم مراتع انجدان اراک میباشند که در این پژوهش مورد مطالعه قرار گرفتند. در این تحقیق ابتدا یک منطقه مناسب و کلیدی به مساحت یک هکتار در مراتع انجدان انتخاب شده و در سال اول حصارکشی و قرق گردید. از هر گونه40 پایه انتخاب شده و برداشتهای 25، 50، 75 درصد و تیمار شاهد اعمال شد (هر 10 پایه یک تیمار). برداشت توسط قیچی باغبانی و طی چهار سال بهصورت ماهیانه و در فصل چرای منطقه انجام شد. تأثیر بهره برداری در سالهای دوم تا پنجم با بررسی تغییرات در خصوصیات فنولوژیکی, تولید علوفه و بذر، شادابی، مرگومیر و سایر خصوصیات گونههای گیاهی منتخب مطالعه شد. نتایج نشان دادند که افزایش میزان بهرهبرداری موجب بروز مشکلات و زوال در تواناییهای حیاتی کلیه گونهها بهویژه در دو گونه br.tomentellus و as.glomerata که خوشخوراکتر میباشند میگردد. با بررسی اثرهای برداشت در تیمارهای منتخب بر روی پایههای گیاهی، حد بهرهبرداری 25 درصد برای دو گونه br.tomentellus و as.glomerata و حد بهرهبرداری50 درصد برای گونههای ko.prostrata، ar.aucheri و bu.koelzii با بروز کمترین اثرهای منفی در خصوصیات گیاهی، مناسب تشخیص داده شدند. نتایج تجزیه واریانس دادههای علوفه نیز در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی (crd) در سطح یک درصد برای کلیه گونهها معنیدار بود.
similar resources
تعیین حد بهره برداری مجاز گونه های کلیدی مراتع منطقه انجدان اراک
برای محاسبه ظرفیت مراتع تعیین حد بهرهبرداری مجاز گونههای مهم و کلیدی مراتع لازم و ضروریست. با داشتن مقادیر دقیق این فاکتور برای گونههای مرتعی است که میتوان ظرفیت واقعی مراتع را تعیین و از نابودی پوشش گیاهی، خاک و کاهش منابع آب در اراضی مرتعی جلوگیری نمود. Artemisia aucheri ، Bromus tomentellus، Kochia prostrata، Asperula glomerata و Buffonia koelzii گونههای کلیدی و مهم مراتع انجدان اراک ...
full textتعیین مناسب ترین حد بهره برداری مجاز گونه Salsola laricina (مطالعه موردی: مراتع خشکه رود ساوه)
یکی از عوامل مهم در تعیین ظرفیت چرایی مشخص کردن حد بهرهبرداری مجاز گونهها می‌باشد، بعلت عدم اطلاعات کافی در این زمینه، این پژوهش به‌منظور تعیین حد بهرهبرداری مجاز گونه دایمی و خوشخوراک Salsola laricina در سایت خشکه‌رود ساوه انجام گردید. در این بررسی سه شدت برداشت 25 ، 50 و 75 درصد با حالت بدون برداشت (شاهد) به‌عنوان تیمارهای آزمایش بمدت 3 سال مورد مقایسه قرارگرفتند. نتایج تولید علوفه گونه S....
full textتعیین مناسب ترین حد بهره برداری مجاز گونه درمنه دشتی Artemisia sieberi (مطالعه موردی: مراتع خشکه رود ساوه)
سطح وسیعی از مراتع ایران دارای پوشش درمنه است که تعیین میزان بهرهبرداری از پوشش درمنه‌زار در مدیریت صحیح مراتع ضروری است. این پژوهش جزو نخستین تلاش‌هایی است که برای تعیین میزان آسیبپذیری یا مقاومت گونههای کلیدی در برابر چرای دام در منطقه خشکه‌رود ساوه انجام شده‌است. به منظور مطالعه اثر شدت‌های مختلف برداشت بر تولید علوفه گونه درمنه دشتی (Artemisia sieberi) در مراتع استپی استان مرکزی، پیش از ...
full textتعیین حد بهره برداری مجاز گونه stipa hohenckeriana در مراتع کردان کرج
میزان بهره برداری مناسب و مجاز از مرتع باعث حفظ و جلوگیری از تخریب آن، حفظ گیاهان مرغوب و ارتقا وضعیت مرتع می شود که نتیجه آن استمرار تولید درازمدت و اقتصادی از مرتع می باشد. این فاکتور در شرایط آب و هوایی متفاوت، خاک های با حاصلخیزی متفاوت، ماه های مختلف فصل چرا و در درجات مختلف وضعیت مرتع بسیار متغیر می باشد. هدف از این مطالعه تعیین حد بهره برداری مناسب برای گونه کلید stipa hohenckerianaدر م...
full textتعیین مناسب ترین حد بهره برداری مجاز گونه Artemisia sieberi در مراتع استپی دهنو - بردسیر استان کرمان
به منظور تعیین مناسب ترین حد بهره برداری، مطالعه اثر شدت های مختلف برداشت بر تولید علوفه گونه(Artemisia sieberi) در مراتع استپی دهنو بردسیر استان کرمان باجرا درآمد. برای رسیدن به این هدف در سایت یک هکتاری محصور شده به همین منظور آزمایش انجام شد، تیمارهای مورد نظر در این تحقیق شامل چهار شدت برداشت: 25، 50 و 75 درصد برداشت به روش تقلید چرا (Simulation) و شاهد (بدون برداشت) بودند. در هر تیمار 10 پ...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
تحقیقات مرتع و بیابان ایرانPublisher: موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
ISSN 1735-0875
volume 19
issue 3 2012
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023